Ik ben er niet slanker op geworden en mijn man knapt er op af. Ik begrijp het ook wel een beetje, maar onder de huid ben ik de zelfde persoon gebleven. Kan jij een vrouw waarderen die geen bonenstaak is gebleven?
De afgelopen 20 jaar, jeetje wat klinkt dat vreselijk lang en het is echt voorbij gevlogen, ben ik samen geweest met mijn dochter. We hebben dan ook een bijzonder sterke band en toen zij laatst tegen me zei Mam, nu ik op mezelf ga zou ik het echt zo fijn vinden als jij een leuke vriend zou vinden anders zit je hier zo alleen raakte dat me echt. Ze heeft ook zeker wel gelijk, het is heel erg stil zo onder haar.
Het heeft lang geduurd voor ik het ook durfde te bekennen dat ik wel eens graag hardere seks heb of sm. Mijn (overleden) man hield er niet van dus waag ik mijn kans hier.
Ik vind dat schoonheid zit in dat wat je uitstraalt, en ik denk dat het met mijn uitstraling best wel goed zit. Ik ben nu al heel wat jaartjes alleen en dat heb ik eigenlijk wel een beetje gezien. Wat is er mis met de goede dingen delen in je leven? Ik ben dus op zoek naar iemand met wie ik dat kan delen. Wat die goede dingen kan zijn, kun je maar 1 manier achter komen, ben benieuwd of je durft?